Οι στερόλες (β-σιτοστερόλη) έχουν άμεση επίδραση στις συγκεντρώσεις χοληστερόλης στο αίμα.
Η κατανάλωση φυτικών στερολών και στανολών προκαλεί μειωμένες συγκεντρώσεις ολικής χοληστερόλης και λιποπρωτεΐνών χαμηλής πυκνότητας στο αίμα. Ο μηχανισμός πιθανόν αφορά την αναστολή της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης. Επιπλέον, μπορεί να επηρεάζεται ο μεταβολισμός της χοληστερόλης στο ήπαρ και στο έντερο. Η ποσότητα των φυτοστερολών που προσλαμβάνεται με διατροφή πλούσια σε παρθένο ελαιόλαδο, προσφέρει πλεονεκτήματα όσον αφορά τη συγκέντρωση χοληστερόλης στο αίμα και ειδικότερα σε υπερλιπιδαιμικούς ασθενείς ή σε ανθρώπους που πραγματοποιούν διατροφή πλούσια σε χοληστερόλη.
Υπάρχουν αρκετές αναφορές για τις αντι-ογκογονικές επιδράσεις των φυτοστερολών και ειδικότερα της β-σιτοστερόλης.
Τα ευρήματα είναι πολύ υποσχόμενα για τις φυτοστερόλες και ειδικότερα για τη β-σιτοστερόλη, εφόσον ενδέχεται να παρουσιάζουν σημαντική αντικαρκινογόνο δράση σε μορφές καρκίνου όπως του προστάτη, του εντέρου, του μαστού και του στομάχου.
Από την αρχαιότητα είναι γνωστό ότι το ελαιόλαδο στη διατροφή μας είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του κάθε οργανισμού. Ο πατέρας της ιατρικής, ο Ιπποκράτης και οι μεγαλύτεροι γιατροί της εποχής, όπως ο Γαληνός, ο Διοσκουρίδης και ο Διοκλής πίστευαν ακράδαντα στην ευεργετική επίδραση στην υγεία και συνιστούσαν τη χρήση του σε καθημερινή βάση ως θεραπεία σε πολλές περιπτώσεις.
Σήμερα, 3000 χρόνια μετά, η σύγχρονη ιατρική συνεχίζει να συστήνει την ευρεία χρήση του ελαιολάδου στη διατροφή ενηλίκων και παιδιών, υγιών και ασθενών, χάρη στα πολύτιμα συστατικά του που παρέχουν υγεία, ευεξία και μακροζωία.
Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει τώρα ότι το ελαιόλαδο είναι ένα πολύτιμο συστατικό και ισχυρό όπλο κατά των χρόνιων ασθενειών και συμβάλλει στην:
Η ευεργετική δράση του ελαιολάδου λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντιοξειδωτικές ουσίες, έχει ως αποτέλεσμα ένα συνδιασμό λειτουργιών και την ουσιαστική μείωση των καταστροφικών συνεπειών των ελεύθερων ριζών, ενισχύοντας την άμυνα του οργανισμού και ισχυροποιώντας την καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία!
Έτσι, ο "υγρός χρυσός", όπως συνήθιζε να αναφέρει ο Όμηρος, ξεχειλίζει από μια αφθονία θρεπτικών συστατικών:
Η σύνθεση των λιπαρών οξέων του ελαιολάδου διαφέρει από δείγμα σε δείγμα. Το γεωγραφικό πλάτος, το κλίμα, η ποικιλία και ο βαθμός ωριμότητας του καρπού κατά τη συλλογή επηρεάζει τη σύνθεση του, σε λιπαρά οξέα. Ενώ θεωρητικά θα αναμενόταν ότι πάνω από 70 διαφορετικά τριγλυκερίδια απαντώνται στο ελαιόλαδο, στην πραγματικότητα ο αριθμός τους είναι πολύ μικρότερος, αφού ορισμένα απουσιάζουν κι άλλα βρίσκονται σε ασήμαντες ποσότητες. Το ελαιόλαδο, αποτελεί πλούσια πηγή ελαïκού οξέος που εξαιτίας της μονοακορεστότητας του, θεωρείται πολύτιμο για την υγεία, αφού συνδέεται με τη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης αθηροσκληρωτικών ασθενειών και στεφανιαίας νόσου.28
Η βιταμίνη Ε αποτελεί σημαντική φυσική αντιοξειδωτική ουσία των ελαίων, αφού αναστέλλει την οξείδωση των λιπαρών ουσιών τους (τριγλυκερίδια). Ο μηχανισμός της οξείδωσης (ή τάγγισμα) ενεργοποιείται όταν κάποιο οξειδωτικό μέσο (πχ. θέρμανση, φως κλπ) προσβάλλει ένα έλαιο και τότε οξειδώνεται πρώτα η πλευρική αλυσίδα ατόμων C των τοκοφερολών. Έτσι, η βιταμίνη Ε, όπως και άλλα φυσικά αντιοξειδωτικά, προστατεύουν το ελαιόλαδο από την υπεροξείδωση και από το μηχανισμό διάδοσης των ελευθέρων ριζών. Όπως ήδη έχει αναφερθεί, στον ανθρώπινο οργανισμό αναπτύσσονται ελεύθερες ρίζες (free radicals) στα πλαίσια της μεταβολικής διαδικασίας, οι οποίες αν βρεθούν σε υψηλή συγκέντρωση μπορούν να προκαλέσουν χρόνιες ασθένειες. Οι οξειδωτικές βλάβες θεωρείται ότι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη στεφανιαίων καρδιακών νοσημάτων (CHD) και καρκίνου. Αντίθετα, η θεωρία ότι οι αντιοξειδωτικές ουσίες μπορούν να προστατεύσουν από τους οξειδωτικούς κινδύνους και ιδιαίτερα από την οξείδωση των λιποπρωτεϊνών χαμηλός πυκνότητας (LDL), έχει κερδίσει έδαφος μέσω αυξανόμενων ενδείξεων τα τελευταία χρόνια.
Συμπερασματικά, οι πολυάριθμες μελέτες για την σημασία της βιταμίνης Ε στην υγεία, μέχρι ώρας, δείχνουν ότι αυτό το μικροθρεπτικό συστατικό, μπορεί να είναι άκρως ευεργετικό. Ενδεχομένως, ουσιαστικά αποτελέσματα να λαμβάνονται μόνο όταν η βιταμίνη Ε χορηγείται ως συμπλήρωμα σε μεγάλες δόσεις. Ωστόσο είναι πολύ πιθανό, η βιταμίνη Ε στην ποσότητα που είναι παρούσα στο ελαιόλαδο να είναι ευεργετική για την ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον, είναι το ίδιο πιθανό και μερικές μελέτες υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση, ότι λόγω συνεργικών αποτελεσμάτων, ο συνδυασμός της βιταμίνης Ε με τα άλλα μικροσυστατικά που είναι παρόντα στο παρθένο ελαιόλαδο, να είναι αποτελεσματικότερος από τη μεμονωμένη δράση των συστατικών αυτών.
Οι στερόλες είναι απαραίτητο συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών και διακρίνονται στις ζωικές με κύριο εκπρόσωπο τη χοληστερόλη (απαντάται αποκλειστικά στα ζώα) και στις φυτοστερόλες, οι οποίες συναντώνται στα φυτά. Μέχρι στιγμής, έχουν αναγνωριστεί περισσότερες από 40 στερόλες, ενώ η συνολική ποσότητα τους στο ελαιόλαδο όπως αναφέρουν διάφορες ερευνητικές ομάδες κυμαίνεται μεταξύ 113-265 mg/100g ελαιολάδου.
Το ελαιόλαδο αγαπάει την καρδιά!
Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο της στεφανιαίας νόσου, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικά επεισόδια, χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά του σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και φυτοχημικά αντιοξειδωτικά που μειώνουν την LDL-κακή χοληστερόλη στο αίμα. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος ενός ατόμου να υποστεί καρδιακή προσβολή μειώνεται κατά 50% μετά από 2-4 έτη από την έναρξη μιας δίαιτας πλούσια σε ελαιόλαδο, τα όσπρια και τα λαχανικά, αλλά με περιορισμένες ποσότητες κόκκινου κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων που είναι πλήρη σε λιπαρά.
Η αυξημένη περιεκτικότητα του ελαιολάδου σε σκουαλένιο και φυτοστερόλες (π.χ., σιτοστερόλη) δίνει αντικαρκινική δράση. Ειδικότερα, το ελαιόλαδο φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε ελαϊκό οξύ, το οποίο αναστέλλει την δραστικότητα του ογκογονιδίου IER-2 / neu, το οποίο ανιχνεύθηκε στο 30% των ασθενών με καρκίνο του μαστού. Η προστατευτική δράση του ελαιολάδου φαίνεται να επεκτείνεται κατά του καρκίνου του προστάτη και του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Το ελαιόλαδο σε κάνει νεώτερο!
Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία προστατεύουν κατά των ρυτίδων. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ουσίες αυτές εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες που καταστρέφουν το δέρμα. Επιπλέον, η υψηλή περιεκτικότητα του ελαιολάδου σε σκουαλένιο, προστατεύει το ανθρώπινο δέρμα από την οξείδωση των λιπιδίων που οφείλονται σε διάφορες πηγές ιονίζουσας ακτινοβολίας, όπως η υπεριώδης ακτινοβολία. Τέλος, η βιταμίνη Ε στο ελαιόλαδο, βοηθά στην πρόληψη της γήρανσης του δέρματος και στην καταπολέμηση της ξηροδερμίας και των ραγάδων.
Φρουτώδες: Απλώς θα λέγαμε ότι το "φρουτώδες του ελαιολάδου" είναι το άρωμα (όταν το μυρίζουμε) ή η γεύση (όταν το δοκιμάζουμε), που μας θυμίζει φρεσκοκομμένες, χωρίς ελαττώματα, υγιείς άγουρες η ώριμες ελιές. Όταν λέμε, δηλαδή, "φρουτώδες", εννοούμε την ωραία γεύση ή το άρωμα του καρπού (φρούτου) της ελιάς και δεν πρέπει να πάει ο νους μας σε κάποιο φρούτο.
Πικρό: Μας ξενίζει ίσως το γεγονός ότι θεωρείται προσόν να πικρίζει ένα ελαιόλαδο που δοκιμάζουμε, όπως και το κάψιμο που μας προκαλεί συνήθως στη συνέχεια στον λαιμό. Το πικρό, λοιπόν, είναι ακριβώς η αίσθηση της πικράδας που μπορεί να αισθανθούμε στο στόμα μας όταν δοκιμάζουμε ένα ελαιόλαδο το οποίο μάλιστα συνήθως έχει φτιαχτεί από σχετικά "άγουρες" ελιές (όπως τις νομίζει πολύς κόσμος), δηλαδή με χρώμα πρασινο-κίτρινο-μωβ.
Πικάντικο: Είναι η αίσθηση του καψίματος, το "πικάντικο" που θα αισθανθούμε δοκιμάζοντας ένα φρέσκο, πάλι, ελαιόλαδο από "άγουρες" ελιές. Το κάψιμο αυτό το αισθανόμαστε συνήθως στην αρχή του λαιμού και μάλιστα όχι αμέσως, αλλά μετά από 2-3 δευτερόλεπτα αφού το καταπιούμε αργά-αργά. Όσο μεγαλύτερο το κάψιμο, τόσο καλύτερο θεωρείται ένα ελαιόλαδο. Μπορεί μάλιστα να μας προκαλέσει και βήξιμο, μια, δύο ή τρεις φορές.
Για χρόνια υπερίσχυε η άποψη ότι το σπορέλαιο είναι πιο ελαφρύ από το ελαιόλαδο και ως εκ τούτου πιο κατάλληλο για τηγάνισμα, αφού με αυτό τον τρόπο μαγειρέματος τα τρόφιμα απορροφούν περισσότερο λίπος. Στην πραγματικότητα τα σπορέλαια αντέχουν λιγότερο τηγάνισμα, "προσφέρουν" τις ίδιες θερμίδες στον οργανισμό και έχουν έλλειψη σε θρεπτικά συστατικά. Η φήμη τους είναι επειδή είναι φθηνότερα και διαφημίζονται πολύ.
Το ελαιόλαδο όπως και όλα τα έλαια, "δίνει" στο σώμα 9 θερμίδες ανά γραμμάριο και είναι σαφώς υψηλότερης θρεπτικής αξίας καθώς περιέχει μονοακόρεστα λιπαρά οξέα ενώ τα σπορέλαια περιέχουν περισσότερα πολυακόρεστα. Φυσικά, όπως είναι φυσικό, και το ελαιόλαδο χάνει το μεγαλύτερο μέρος της θρεπτικής αξίας του με το τηγάνισμα. Ωστόσο, στους 180 βαθμούς, που είναι η κατάλληλη θερμοκρασία τηγανίσματος για να μαγειρευτεί το φαγητό χωρίς να καίγεται, ελαιόλαδο έχει μεγαλύτερη αντοχή και μειωμένο κίνδυνο οξείδωσης. 'Οταν το λάδι δεν προβάλει "αντίσταση" παράγονται υποπροϊόντα τα οποία είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.
Η ισχύς του ελαιολάδου είναι λόγω της πλούσιας περιεκτικότητάς του σε μονοακόρεστα οξέα και βιταμίνη Ε. Γι 'αυτό είναι το μόνο φυτικό έλαιο που μπορεί να τηγανιστεί μέχρι και τρεις φορές, με την προϋπόθεση ότι δεν θα αφήσετε να καεί και η θερμοκρασία να μην υπερβεί τους 220 βαθμούς. Σε αντίθεση με αυτό, τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα του σπορέλαιου, είναι πολύ ευάλωτα στις υψηλές θερμοκρασίες και έτσι στο τηγάνι διασπώνται για να επιτρέψουν τη δημιουργία βλαβερών ελεύθερων ριζών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως το φοινικέλαιο, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως για τηγάνισμα, αναπτύσσονται τα πολύ επιβλαβή για την υγεία, ειδικά για την καρδιά, trans λιπαρά οξέα.
Αν λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι το λάδι μετά το πρώτο τηγάνισμα είναι άχρηστο διατροφικά, τα σπορέλαια μπορεί να είναι μέχρι και επικίνδυνα. Η διύλιση είναι αναγκαία προκειμένου να γίνουν πολλά σπορέλαια, βρώσιμα και είναι μια διαδικασία που στερεί πολλά στοιχεία, όπως οι πολυφαινόλες και οι βιταμίνες. Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι γνωρίζουν από καλό λάδι και καλό φαγητό προσθέτουν ελαιόλαδο στο τέλος του μαγειρέματος, για να δώσει όλη τη γεύση και όλα τα θρεπτικά συστατικά.
Εξαιρετικά δημοφιλής για τηγάνισμα είναι για παράδειγμα το φοινικέλαιο, επειδή είναι φθηνότερο, αλλά είναι το μόνο σπορέλαιο που περιέχει κορεσμένα λιπαρά οξέα 40%. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε θερμοκρασία δωματίου δεν είναι τόσο υγρό και είναι εξαιρετικά επιβλαβές για την υγεία των ανθρώπων που έχουν υψηλή χοληστερόλη.
Έχετε κάποια ερώτηση που δεν έχουμε απαντήσει;
Τηλ: +30 27460 24250
Fax: +30 27460 24121
